بررسی تاثیر وسایل ارتباط جمعی بر رفتار سیاسی (مطالعه موردی هفتمین دوره انتخابات ریاست جمهوری)

طرح تحقیق بررسی تاثیر وسایل ارتباط جمعی بر رفتار سیاسی مطالعه ای است میان رشته ای که در چارچوب دو دیسییلین جامعه شناسی سیاسی و جامعه شناسی وسایل ارتباط جمعی شکل گرفته است . آگاهی از سیر تکاملی و فراز و نشیب هایی که در تحقیقات و تئوری های مربوط به تاثیر سیاسی رسانه ها صورت گرفته است و نقش وسایل ارتباط جمعی در فرآیند شکل گیری رفتار سیاسی هدف عمده این تحقیق بوده است . مهمترین سوالی که این تحقیق به دنبال پاسخی برای آن بوده است این است که وسایل ارتباط جمعی چگونه تاثیری بر رفتار سیاسی فرد می گذارند. فصل اول نقش وسایل ارتباط جمعی به عنوان یکی از کارگزاران جامعه پذیری سیاسی در عصر ارتباطات را در قالب تئوری های مدل سازی و الگوبرداری انتظارات اجتماعی مورد بررسی قرار داده است . در فصل دوم نیز سیر تحول دیدگاه های مربوط به تاثیر رسانه ها و مبانی اختلاف این دیدگاه ها پرداخته و آخرین رهیافت های مطالعاتی این حوزه ذکر شده است . فصل سوم نیز در چارچوب مدل های ارتباطی و با نگاهی به دیدگاههای روانشناسی اجتماعی نگاهی اجمالی داشته است به این که منبع ارتباط، ماهیت پیام و ویژگی های مخاطبات هر یک چگونه بر میزان اثرگذاری ارتباط تاثیر می گذارد. در بررسی نقش وسایل ارتباط جمعی بر رفتار سیاسی آن گونه که مطالعه موردی هفتمین دوره انتخابات ریاست جمهوری در بخش پایانی این تحقیق نیز نشان داده است ، می توان چنین نتیجه گرفت که آنچه اغلب پدید می آید اثراتی است که به تقویت عقاید و رفتارهای موجود منجر می شود و رسانه ها در تغییر عقاید، نگرش ها و رفتارها کمتر توفیق میابند.